Resmen büyüsün diye denemediğim yöntem kalmadı Almanya'da. Gel gör ki o 2 dal 1cm. bile uzamadan aylar geçirmişti. Baktım büyümüyor Türkiye'ye bir gelişimde teyzeme getirdim.
Teyzemi çok sevdi. Gelişmeleri teyzem telefon konuşmalarımızda bana anlatıyordu ama ne yalan söyleyeyim o 2 ufacık dalcığın bu kadar büyüyüp gelişeceğini hiç düşünmezdim. Türkiye'ye dönüp Bursa'ya yerleştiğimizde teyzem bana saksısıyla getirdiğinde çok sevindim; ellerine sağlık teyzem :)
Diğer kaktüslerimin yanında kapalı balkondaki yerini aldı Epiphyllum anguliger. Direkt güneş almayan ama oldukça da aydınlık bir yere koydum saksısını. Suyu toprak kurudukça verdim. Bu şekilde birkaç ay geçirdikten sonra bir gün dalların büzüştüğünü farkettim. "Ne oluyor, acaba susuz mu kaldı" diye bakarken tomurcuklandığını gördüm. Çok sevindim.
Tomurcukların büyümesi ve çiçeklenme süreci hakikaten sabır gerektiriyor. Hele o tomurcuklar iyice tombullaştığında aman geceleri de başından ayrılmayın zira benim güzelim gece açtı. Çiçeği yeter bu güzelin demeyin bir de mis gibi bir kokusu var ki tüm balkonu sardı. Balkon kapısını kapatmadık mis gibi limonumsu kokusunu duymak için.
.jpg)
Açmayı bekleyen tomurcuklar....jpg)
Gece ilk çiçeklenme anını fotoğraflamak istediğimden görüntü pek istediğim gibi olmadı. Fakat çiçeğin ömrü çok kısa sabah olduğunda çiçek canlılığını yitirmeye başlıyor. Ertesi akşama kadar bu şekilde açık sonra yavaş yavaş solmaya başlıyor.
Sabah olduğunda;
Sırasını bekleyen tomurcuklar...
Çiçeklenmeyi Ekim sonu Kasım başı gibi yaşamıştık. Çiçekler geçmeden tohum elde etmek için tozlaştırma yaptım ve tohum kapsülümüz tuttu. Kasım ayından bu yana tombullaşmaya devam ediyor.
Son Söz: Kesinlikle edinilesi bir güzellik. Kokusunu duymanızı isterdim :)
